Yazı: Alper Erdem
Milyon dolarlık tesisler, son teknoloji antrenman aletleri, yapay güneş ışığı, özel çimler… Özellikle Avrupa’nın büyük kulüplerinde oynayan birçok genç futbolcu, şimdilerde bu şartlar altında antrenmanlarını yapıyor ve gelişimlerini sürdürmeye çalışıyor.
Hayallerine ulaşmak için durmaksızın çalışan genç futbolcular, 16-17 yaşlarında yüksek fiziksel kapasitelerini teknikleriyle birleştirebildikleri ölçüde Avrupa’nın önde gelen kulüpleri tarafından transfer ediliyorlar.
İlk bakışta çok daha iyi şartlarda oyunu geliştirdiğine inanılan bu sistemle ilgili, FIFA Dünya Kupası sırasında Pep Guardiola’nın eski yardımcısı Juanma Lillo, The Athletic’e verdiği röportajda ilgi çekici ifadeler kullandı:
“Teknik direktörler olarak oyuna çok fazla etki ediyoruz. Hepimizin fikirleri var ve bunların oyunu açıklamak için olduğunu söylüyoruz. Tamamen saçmalık! Oyunu asıl anlaması gereken oyunculardır.”
Futbolcuların dünyanın her yerinde birbirine benzediğini söyleyen Juanma Lillo, açıklamasının en dikkat çekici sözlerini ise şu şekilde sarf etti:
“Artık Norveç’ten Güney Afrika’ya kadar her kulüp aynı şekilde çalışıyor. ‘Boşluk bul, pas ver, içeri gir.’ Bu yüzden çalım atan bir oyuncu bile kalmadı. Artık sadece Güney Amerika’da sokaklarda oynayan çocuklar çalım atabiliyorlar.”
Sokağı Terk Etmek Hata Mıydı?
Bilgisayar çağının henüz tam anlamıyla fethetmediği zamanlarda yaşayan ve çocukluğunu o dönemde takımının formasıyla sokaklarda top peşinde geçirenler için futbolun kuralları basitti: herkesi geç ve kaleyi bul!
Kayarak müdahalenin arabaların altına kaçan topu almak için yapıldığı günler, komşusunun camını patlatmadan şut çekmeyi deneyen nice isimsiz “mahalli yıldızı” yetiştirdi.
Tüm bu romantizmin yanında o “mahalli yıldızların” bir kısmı dar sokaklarından çıkarak dünyanın en büyük stadyumlarında milyonlarca kişi tarafından ilgiyle takip edildi.
Kendisini, “Sokak futbolunun profesyonel futbola bir yansıması” olarak tarif eden Arda Turan, Brezilya’nın favelalarından çıkan ve dünyanın en pahalı oyuncusu unvanını hala taşımakta olan Neymar ve birçok ünlü futbolcu tekniklerini sokaktan miras aldı.
Kulüplerin Gözü Sokakta
Kariyerini Arsenal, Chelsea ve Tottenham gibi kulüplerin bünyesinde antrenörlük yaparak geçiren Saul Isaksson-Hurst, geçmişte kaleme aldığı bir yazıda sokak futbolunun hala birçok kulüp için bir “yetenek madeni” olduğunu yazmıştı.
Ajax’ın yetenek avcılarından biriyle yaptığı bir konuşmadan bahseden Saul Isaksson-Hurst, dünya çapında altyapısıyla ünlü olan kulübün “gerçek sokak futbolcularını” bulmakta sıkıntı yaşadığını ve bu sebeple oyuncuların öncekiler kadar iyi olmadığını anlatıyordu.
Verdiği örnekte Belçika kulübü Anderlecht’in işçi sınıfının yoğun olarak yaşadığı bölgelerde sokaklarda oynayan çocuklar için özel bir izleme ekibi kurduğunu ve bu sayede en yetenekli oyuncuları tespit edebildiğini söyleyen Hurst, sokak futbolunun gerçek yeteneklerle bağının hala çok sıkı olduğunu da itiraf ediyordu.